Ένας χρόνος SupercoolMama

Κοντεύει 10.30μ.μ…

Έφτασε κιόλας 29 Νοεμβρίου 2018..

Τελειώνει κι αυτός ο χρόνος σιγά σιγά…

Πώς περνά αλήθεια αυτός ο ρημαδοχρόνος;

Είναι να μην απορεί κανείς; Μα, αν δεν περνούσε τόσο γρήγορα δεν θα ήταν και πολύτιμος..Ούτε και θα μεταφραζόταν σε χρήμα..

-Σωστά;

-Σωστά!

Μόνη μου ρωτώ και μόνη μου απαντώ..

Ανοίγω το blog μου και κοιτώντας την τελευταία μου δημοσίευση συνειδητοποιώ..

Πάλι το ´χω αφήσει πίσω το blog μου που ξεκίνησα με τόση χαρά και πάθος…

Τόσο καιρό αποφεύγω ακόμα και να επισκέπτομαι απλά την σελίδα μου, γιατί δεν θέλω να με στεναχωρώ που την έχω αμελήσει…Πέντε μήνες δεν έχω αναρτήσει ούτε κάτι τόσο δα μικρό…

Πάλι καλά που ένα “like” στο “work anniversary” του LinkedIn μου θύμισε ότι πρέπει να κουνηθώ λιγάκι, να βγω από το τρυπάκι που με κρατά μακρυά τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα..

Πάλι καλά που κάποιοι φίλοι μου ζήτησαν με τα ηλεκτρονικά τους μηνύματα, να γράψω “κάτι” λέγοντας μου ότι περιμένουν ανυπόμονα για το επόμενο ποστ της supercoolMama..(κι άλλο καμπανάκι..)!

Πήγαμε στην Ελλάδα τον Ιούλιο..Μετά από ένα χρόνο στην ξενιτιά..Ένα χρόνο μετά ξανά πίσω στην πατρίδα και την οικογένεια!

Κι αν δεν είχα υλικό να γράψω..! Αλήθεια σας το λέω, τράβηξα πάμπολλες φωτογραφίες και βίντεο που δεν κοινοποίησα ποτέ..

Είπα θα γεμίσω το blog μου από εμπειρίες πρωτόγνωρες πια με άρωμα επιστροφής !

Η προετοιμασία για το ταξίδι της επιστροφής στα πάτρια εδάφη, η απογείωση από το Ντένβερ, η προσγείωση πια στην “μεγάλη φτωχομάνα”, η οικογένεια, οι γονείς, τα αδέρφια, οι φίλοι, οι συγγενείς, τα γενέθλια μου, η Ελλάδα, η μυρωδιά της, ο αέρας της, το καλοκαίρι της, τα χρώματά της, οι γεύσεις της, οι ήχοι της…

Γυρνώντας πίσω στην Αμερική το ταξίδι ατελείωτο..Κούραση..Μα πόση κούραση αλήθεια..!

Έπρεπε μέσα σε δυο εβδομάδες επισκέπτες στην χώρα μας, να καταφέρουμε να κάνουμε τόσα πολλά που επιθυμούσαμε, τόσα που μας λείπανε και ο χρόνος έτρεχε και μαζί του κι εμείς..

Και δεν προλάβαμε παρότι κάναμε αρκετά..Δεν μας έφτασε ο χρόνος..Ήταν σαν ένα ταξίδι αστραπή για εμένα..Πέρασε γρήγορα σαν αστραπή και σκόρπισε θλίψη στο φευγιό του..Ένιωσα σαν κυνηγημένη..Δεν ήθελα να φύγω, μα δεν είχα επιλογή… Μόνο θλίψη μέσα μου..

Μα τι να πώ..; Ποιον να στεναχωρήσω αλήθεια..; Δεν ήθελα να στεναχωρήσω κανέναν! Ούτε να κλαφτώ ούτε να αναπαράγω τα δικά μου αρνητικά συναισθήματα..

Έπρεπε να είμαι εγώ η δυνατή, αυτή που δίνει πάντα στους άλλους κουράγιο και θετική ενέργεια..! Αισιοδοξία! Υποστήριξη!Αφού έτσι είμαι εγώ! Τόσο supercool!

Κι όμως ένιωθα θλίψη απέραντη και κρυφή..

Δεν το περίμενα να νιώσω έτσι..Ήθελα με μπαταρίες πια γεμάτες να γράψω και να μεταφέρω όμορφα πράγματα και εικόνες αφού αυτό ήταν το σχέδιο..Αδυνατούσα..

Από πού να ξεκινήσω αναρωτιόμουν και πολύ δυσκολευόμουν..Δεν ήταν όπως το φανταζόμουν τελικά..Αντί να επιστρέψω γεμάτη γύρισα κενή…Δεν χόρτασα..Ήθελα κι άλλη αγάπη κι αλλες όμορφες στιγμές και περισσότερο χρόνο με τους αγαπημένους μας. Ήθελα περισσότερη πατρίδα και οικογένεια και φίλους…

Ας είναι..

Το ξεπέρασα κι ας μου πήρε λίγο παραπάνω..

Έτσι μόνο συνειδητοποίησα πια, πως όταν δεν είμαι καλά δεν μπορώ να γράψω! Τι να γράψω μωρέ..;;; Να αρχίσω να ψυχοπλακώνω τον κόσμο και να μιζεριάζω να με λυπηθούν..;

Ναι είναι δύσκολη η ξενιτιά και πονάει..

Αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το καταλάβεις ειλικρινά..Έχει πικρόγλυκια γεύση..Το έχω πει 100 φορές!

Εγώ όμως είμαι εδώ και ναι γράφω και γιορτάζω! Ένας χρόνο Supercoolmama! Ένας χρόνος blogger!

Παρούσα σήμερα επιστρέφω μετά από μια μικρή περιπέτεια υγείας, πιο δυνατή και πιο αποφασισμένη να μεταφέρω αυτά που αξίζουν και έχουν ενδιαφέρον. Να μεταφέρω τις εμπειρίες μου μέσα από αυτό το μαραφέτι (thank God που υπάρχει κι αυτό) ως νέα μετανάστης ελληνίδα μαμά!

Με θέματα γεμάτα εκπλήξεις..Με γεμάτη καρδιά πλέον, πλημμυρισμένη από γλυκά συναισθήματα και ευγνωμοσύνη για ανθρώπους που γνώρισα εδώ, με εμπειρίες που άλλαξαν την ψύχοσύνθεση και το “είναι” μου όλο αυτό το διάστημα..

Μα αν δεν ήμουν εδώ δεν θα ήμουν αυτή που είμαι..Δεν θα είχα καν δικό μου blog.. Δεν θα ήμουν καν supercool..

Εις το επανιδείν λοιπόν..και σύντομα!

Προς το παρόν γιορτάζω τον πρώτο μου χρόνο σαν blogger!

Χρόνια μου πολλά λοιπόν!

Σας αγαπώ εσάς που με διαβάζετε!

SupercoolMama